Berriz ere argiak pizteko nahi horretan, ni nire kontra, Zumaiako portuan kasu honetan, besokadak, pedaladak eta ahal diren urrats luzeenak emateko asmoarekin. Kontzentrazioa eta nire muskuluen egoera probokatzen duen urduritasuna nire baitan.
Igeriketarekin hasten gara, horrelako proba batean inoiz izan dudan irteerarik erosoenarekin, jendea gehien zegoen zonaldetik aldenduz, bizitzan bezela, nire bide propioa eginez, bizitzan bezela bakoitza berera joaten, bizitzan bezala norberaren tokia harrapatzeko nahian, askatunaren bila jakinda norberaren askatasuna bestearena hasten den tokian amaitzen dela. #Sportsofia berriz ere. Uretatik ateratzen naiz 7:43 segundutan, denbora ona eta postu hobea, 31.ena.
Nire abentura eta erronka maitale ordezkoa hartu eta bigarren sektorea ekitea tokatzen da. 10km malda handirik gabe, baina era berean ia une oro gora-behera doan bidetik Zumaiatik Oikinara. Sentsazio onak hasieratik, txirrindulariak aurreratuz eta gurpil egokiak hartuz aurrera tinko joateko. Joanean nire lasterketa eginez bueltakoan tropeltxo interesgarri batean iskutatuta, azkar, eroso eta neke handirik gabe. 20 minutu eta 34 segundutan berriz ere boxesen nago, bizikleta gainean 50. denborarik hoberena eginez, probako lehengo 40 en barruan egonda, amesteko ametsa egi bihurtuz...
Horixe bera besterik ez... amestearen ametsa, besterik ez eta hainbeste era berean. Hain gertu eta hain hurrun. hain ukigarria eta azkenean, esfumatuta, hatzamarren artean hartu nahi eta hutsaltzen den ura bezala. Pausoz-pauso aurrera, urratsez-urrats mina. Mina hankan eta okerragoa dena, samina nire baitan. Bizitzaren metáfora? #Sportsofia berriz ere? agian bai, agian ez, zeinek daki, hala izanez gero geratu daitekeen esperantza gozagarria korrikaldia itsasargira doala da, argiak berriz ere nire bidean. Bertan buelta eman, zerumugara hasperen eginez begiratu eta ez dagoen tokitik indarra hartuz puntumira kaian jarri, bertara 13 minuto eta 10 segundutan helduz. Korrika eginez 95.a, Denera 79.a 45 minututatik jeitsiz (44:49), inoiz egin dudan triatloirik azkarrena.
Amestearekin amestuz, baina ametsa egi bihurtu gabe, eta era berean, amesteak eragiten duen bidea eginez.
(Amigos... no sé a vosotros pero a mí al ver esta imagen me vino un flash... quizá a vosotros os pase lo mismo...
;-P)
No hay comentarios:
Publicar un comentario